http://img585.imageshack.us/img585/3080/paizei.png

Trailers

This text will be replaced

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Le Pacte Des Loups (2001)





Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΛΥΚΩΝ




Είδος ταινίας: Περιπέτεια
Γλώσσα: Γαλλικά
Ήχος: Dolby Digital 5.1
Παραγωγή του: 2000
Εικόνα: LETTERBOX 2,35:1 , ΕΓΧΡΩΜΗ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 142 λεπτά

Σκηνοθέτης Κριστόφ Γκανς

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Περιγραφή


Σωτήριο έτος 1766 Οι κάτοικοι του απομονωμένου Ζεβοντάν έχουν κυριευθεί από τον τρόμο. Το βραχώδες τοπίο σκεπάζεται από την ομίχλη, αλλά και από αίμα. Ένα κτήνος σκοτώνει εδώ και ένα χρόνο. Επιτίθεται βίαια κυρίως σε γυναίκες και παιδιά. Όλες οι προσπάθειες εντοπισμού του αποβαίνουν άκαρπες, αφού το κτήνος κατορθώνει πάντοτε να ξεφεύγει, σκορπίζοντας αλύπητα τον θάνατο. Οι κάτοικοι θεωρούν ότι δεν πρόκειται απλώς για έναν λυκάνθρωπο, αλλά για ένα σατανικό τέρας, μια θεόσταλτη μάστιγα. Η είδηση φτάνει μέχρι την αυλή του Λουδοβίκου του ΙΕ’ και μονοπωλεί τις συζητήσεις στις Βερσαλλίες. Ο Βασιλιάς, ανήσυχος για το πολιτικό σκάνδαλο, αποφασίζει να στείλει στην περιοχή τον Σεβαλιέ Γκρεγκουάρ Ντε Φρονσάκ, έναν προικισμένο επιστήμονα, φυσιοδίφη και φιλόσοφο, αλλά και παράτολμο τυχοδιώκτη. Εκείνος καταφθάνει στο Ζεβοντάν μαζί με τον Μανί, τον ολιγόλογο και μυστηριώδη ινδιάνικης καταγωγής ακόλουθο και αδελφικό του φίλο. Η αδυσώπητη έρευνά του αποδεικνύει την ύπαρξη του κτήνους. Ποιά είναι, όμως, η αληθινή φύση του; Υπάρχει κάποιος που το καθοδηγεί; Ποιός θα μπορούσε να επωφεληθεί από την αγριότητά του; Πρόκειται για μια κατάρα ή για μια τρομερή σκευωρία; Για να ξεδιαλύνει το μυστήριο, ο Φρονσάκ θα στηριχτεί στη βοήθεια του Τομά ντ’Απσέ, ενός νεαρού πεφωτισμένου Μαρκησίου, στα μαγικά τεχνάσματα και τις μυστικές γνωριμίες της Σίλβια, μιας Ιταλίδας εταίρας, αλλά και στη βοήθεια της Μαριάν ντε Μορανζιάς, της πανέμορφης κόρης ενός αριστοκράτη, η οποία του έχει κλέψει την καρδιά... Ποιόν μπορεί, όμως να εμπιστευτεί αληθινά;

Το πρώτο μέρος και το ένα τρίτο της ταινίας παραμένει πιστό σε αληθινά γεγονότα. Όλοι οι χαρακτήρες ήταν υπαρκτά πρόσωπα, εκτός από τον Μανί.








by ntafoscorer

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Requiem for a dream (2000)

Requiem for a Dream (2000) - Ρεκβιεμ για ενα Ονειρο


Πλοκή:

Με φοντο τις εγκαταλελειμμενες παραλιες και τα αποσαθρωμενα κτηρια του Κονι Άιλαντ, το Ρεκβιεμ Για Ενα Ονειρο αφηγειται τις παραλληλες ιστοριες, που εχουν ως συνδετικο κρικο τη σχεση μεταξυ της μοναχικης, χηρας Σαρα Γκολντφαρμπ (Ellen Burstyn) και του συμπαθητικου αλλα διχως στοχους υιου της (Jared Leto). Η ευτραφης Σαρα, παρακινημενη απο την προοπτικη της εμφανισης της σε ενα τηλεοπτικο παιχνιδι, ξεκινα μια επικινδυνη διαιτα με χαπια ωστε να επανελθει στη νεανικη της φορμα. Αποτελεσμα, ο εφηβος γιος της, η κοπελα του (Jennifer Connelly) κι ο κολλητος του φιλος να ξεκινησουν μια βουτια σε αργη κινηση απο την ανια στην καταστροφη των ναρκωτικων, ενω η κυρια Γκολντφαρμπ βυθιζεται στο δικο της εθισμο, τον χημικο θανατο που αντιμετωπιζει ως σωτηρια...


Συντελεστές :

Ellen BurstynΗθοποιός ....Sara Goldfarb

Jared LetoΗθοποιός ....Harry Goldfarb

Jennifer ConnellyΗθοποιός ....Marion Silver

Marlon WayansΗθοποιός ....Tyrone C. Love

Christopher McDonaldΗθοποιός ....Tappy Tibbons


Hubert Selby Jr.Συγγραφέας

Darren AronofskyΣκηνοθετης


Hubert Selby Jr.Σεναριογράφος

Darren AronofskyΣεναριογράφος


http://d.imagehost.org/0441/Trailer.png




By Mary

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Aftershock (2010)




Aftershock (Tangshan dadizhen)






Είδος ταινίας
: ΔΡΑΜΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ
Χρονολογία παραγωγής: 2010
Εικόνα: ΕΓΧΡΩΜΗ
Ήχος: Dolby Digital | Sonics-DDP (IMAX version)
Γλώσσα:
ΚΙΝΕΖΙΚΑ

Πρωταγωνιστούν:
Jingchu Zhang ... Fang Deng / Wang Deng
Daoming Chen ... Mr. Wang / Foster Dad
Chen Li ... Fang Da
Yi Lu
Fan Xu ... Mom
Jin Chen ... Foster Mom
Guoqiang Zhang ... Fang Qiang
Zi-feng Zhang
Ziwen Wang
Tie-Dan
Lixin Yang
Li-li Liu
Mei Yong
Zhong Lü

Πλοκή:

Συγκλονιστική ταινία με καταπληκτικές ερμηνείες βασισμένη στο σεισμό του 1976 στο Tangshan με 240.000 νεκρούς. Εικόνα και ήχος απόλαυση με τη σεκάνς του σεισμού να μένει αξέχαστη. Βασισμένη στα αληθινά γεγονότα του σεισμού του 1976, στην πόλη Τανγκσάν της Κίνας.


Σκηνοθεσία
Xiaogang Feng

Μουσική
Li-guang वांग

Φωτογραφία
Yue Lü











http://d.imagehost.org/0441/Trailer.png





by ntafoscorer

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Funny Games (1997)



Funny Games (1997) Παράξενα Παιχνίδια

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0Heae61S4DR0tf2i8_R45tRD7DjknY3aKeb5ISVM2SXhay8rA5ykSuz6SA1mI3Oz0Ytm5xSIU0xtEWIyg5hcoCoZJEMF_rJV4og0NWEm1VJV-spnEYhtbLRz756OLdCfnjiXgmR1x_ozD/s1600/funny-games_1.jpg
Θρίλερ | 108' | Ακατάλληλο κάτω των 15
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 23/5/2006
Χρώμα: Έγχρωμο
Ήχος: Dolby Digital
Γλώσσα: Γερμανικά - Γαλλικά - Ιταλικά




- Υπότιτλος:

Μην ανοίγεσαι σε ξένους.



- Πλοκή:

Δύο ψυχωτικοί νεαροί άντρες εισβάλλουν στο σπίτι μιας οικογένειας και ξεκινούν ένα σαδιστικό παιχνίδι χωρίς καμία λογική. 





- Κριτική:

Κάθε έγκλημα είναι ένα παιχνίδι. Ένας άτυπος καταμερισμός ρόλων που πρέπει να ολοκληρωθεί στην εντέλεια, μια υπόθεση στρατηγικής, μια ηδονική διαδικασία παραβατικότητας. Προσεγγίζοντας το μοντέλο του «τέλειου εγκλήματος», ο θύτης βρίσκεται τελικά σε ανταγωνισμό με τον εαυτό του. Εξ ου και ο Τόμας ντε Κουίνσι θεώρησε το φόνο ως μια από τις Καλές Τέχνες –για την ακρίβεια, πρόκειται για ένα είδος «καλλιτεχνικού παιγνίου». Πάμε παρακάτω.

Κάθε παιχνίδι είναι ένα έγκλημα –γιατί όχι; Ορίζοντας τους κανόνες του παιχνιδιού, περιχαράσσοντας τις γραμμές εντός των οποίων αυτό θα λάβει χώρα, παραβιάζουμε τα εδάφη της πραγματικότητας: από αυτή τη σκοπιά, το παιχνίδι περιλαμβάνει μια εγγενή ανηθικότητα, η μάλλον μια αδιαφορία για την ηθική ιεράρχηση της πραγματικότητας που καταπατά.

Ως μετρ της αμφισημίας, ο προβοκάτορας και φιλο-τρομοκράτης σκηνοθέτης ορίζει με τον τίτλο κατά πρώτο και κύριο λόγο την ίδια την ταινία –το εντελώς προσωπικό του παιχνίδι. Γιατί όμως «παράξενο»; Μα, διότι ο Haneke κινηματογραφεί ένα έγκλημα / παιχνίδι (μιλήσαμε ήδη για τη ταύτισή τους) στην κινούμενη άμμο μετατοπιζόμενων κανόνων και χωρίς το λογικό υποστύλωμα του κινήτρου: ο σαδιστικός εγκλεισμός που επιβάλλουν δυο καλοβαλμένοι νεαροί αστοί σε μια τριμελή «αγία αστική οικογένεια» μοιάζει εκ πρώτης όψεως με άλυτο μυστήριο. Ας δούμε τέσσερις πιθανές και λογικοφανείς εκδοχές:

Α) Η ακραία, προκλητική και συχνά αντιφατική συμπεριφορά των δύο νέων ανάγεται σε μια ψυχοπαθολογία. Ο Haneke μοιάζει αδιάφορος για αυτή την ερμηνεία.

Β) Η σχέση θύτης–θύμα είναι καθαρά διαλεκτική, άρα και οι ρόλοι μεταλλάξιμοι. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν ισχύει με τη λογική της «Ώρας του λύκου», όπου η μεταφορά των συνθηκών του Τρίτου Κόσμου στη Δύση εμφανίζεται ως «από μηχανής» επανάσταση: είναι σαφές ότι όλοι οι ήρωες προέρχονται από την ίδια τάξη. Ωστόσο, το παιχνίδι τίθεται σε λειτουργία από μια ισομερή αλληλεπίδραση των δυο «ομάδων», στο βαθμό που μόνο τα γάντια στα χέρια των δραστών υπενθυμίζουν το στοιχείο της προμελέτης.

Γ) Οι δυο φίλοι είναι ενεργούμενα μιας ψευδο-νιτσεϊκής θεωρίας, σύμφωνα με την οποία ο φόνος ενός «κατώτερου» ανθρώπινου όντος μπορεί να βιωθεί ως καθαρά αισθητική απόλαυση. Από αυτήν την άποψη, είναι ολοφάνερες οι ομοιότητες με το πρωταγωνιστικό ζευγάρι της χιτσκοκικής «Θηλιάς»: ομοφυλοφιλική συνενοχή –αμοραλισμός –αλαζονεία. Εντελώς διαφορετική, όμως, η δραματουργική διαχείριση.

Δ) πρόκειται για μη-ήρωες, για εξόφθαλμα «φτιαχτούς» χαρακτήρες που λειτουργούν μόνο ως σκηνοθετικά εργαλεία: ρόλος τους είναι να ακυρώσουν την ίδια την αφήγηση. Αυτή η επιλογή εγκαθιδρύει τα φιλμικά alter ego του Haneke και τον ταυτίζει με συμπεριφορές… ανεπίδεκτες ταύτισης.

Τι σημαίνει αυτή η επιλογή; Πέρα από την επιβεβαίωση της εξίσωσης «σκηνοθεσία = παιχνίδι = έγκλημα», το ότι ένα έγκλημα χωρίς κίνητρο μπορεί να αντιστοιχεί μόνο σε μια φόρμα που αυτοαναιρείται. Με άλλα λόγια, η αφήγηση (δεν) έχει (διαγράψει, αλλά) αποκολληθεί από την «αφηγηματική λογική», καταλήγοντας –χωρίς καμία υπερβολή- σε ένα μπρεχτικό θρίλερ! Ο μη-ήρωας κλείνει ξανά και ξανά το μάτι στην κάμερα και ο Haneke κραυγάζει «όλα είναι ψέματα!» με κάθε τρόπο, με αποκορύφωμα την επιτηδευμένα γελοία χρήση του τηλεκοντρόλ. Την ίδια στιγμή όμως επιδιώκει να σοκάρει και να σκανδαλίσει.

Το σοκ στοχεύει ευθέως στο προσφιλές target group του Haneke: τις μακάριες ινδικές αγελάδες… της Δύσης. Που «φοβούνται το φόβο» και περιχαρακώνονται σε ένα φρούριο που θα αποδειχτεί φυλακή τους. Που αμπαλάρουν το κενό με το περιτύλιγμα της κλασικής τέχνης (αυτό θα είναι και το κεντρικό θέμα της « Δασκάλας του Πιάνου», με το κενό να γίνεται ψυχική-συναισθηματική χωματερή). Από την τέχνη επιζητούν και το νανούρισμα, ειδικά από το σινεμά την ανώδυνη αναπαράσταση. Γι αυτό και ο Haneke αντιστρέφει την τελευταία και τη μετατρέπει σε καθρέφτη. Όσο για τα επανερχόμενα μοτίβα του, μόλις 9 χρόνια αργότερα θα βρουν την ωριμότερη εφαρμογή τους στον αριστουργηματικό, καφκικό «Κρυμμένο». 



http://d.imagehost.org/0441/Trailer.png





 


http://i.min.us/jdY64W.png 

Σκηνοθεσία: Michael Haneke
Συντελεστές: Naomi Watts (Ann Farber) Tim Roth (George Farber)
Michael Pitt (Paul) Brady Corbet (Peter) Devon Gearhart



Η ταινία γνώρισε και ένα αμερικάνικο remake το 2007 από το ίδιο σκηνοθέτη.